تنها نقشی که انسان می تواند در برخی از اشیای عالم طبیعت داشته باشد، کشف، جابجایی یا ترکیب بین چند چیز است که از قبل در طبیعت وجود دارد و بوجود آورنده حقیقی آنها خداوند متعال است.

مقدمه

معرفت خداوند امری است که هر انسانی به آن نیازمند است. انسان در زندگی روزمره خود با بسیاری از مسائل مجهول روبرو می شود و سپس برای فهم و درک علل، ویژگی ها، کارآیی ها، اهداف و آثار آن برمی آید، این به این خاطر است که انسان حس کنجکاوی دارد و سعی می کند مجهول خود را تبدیل به معلوم کند. بسیاری از اختراعات، کشفیات و پیشرفت ها از این حس کنجکاوی انسان سرچشمه گرفته است.

وقتی انسان با اختراع جدیدی یا چیزی که تاکنون آن را مشاهده نکرده بود، مواجه می شود ناخودآگاه چندین پرسشی درباره آن می کند که این چه چیزی است؟ چه کسی آن را ساخته؟ برای چه هدفی ساخته؟ و از این قبیل سوالات.

اگر با نگاه عمیق به اشیای اطراف خود بنگریم خواهیم دید که بوجود آورنده ی حقیقی آنها انسان نیست، بلکه کسی دیگر است. زیرا بسیاری از اشیای پیرامون ما را قطعاً انسان اختراع نکرده است، بلکه مانند آب، خاک، گیاهان، زمین، آسمان، خورشید، ماه و ستارگان و... را پروردگار عالم خلق کرده است. پس عالم طبیعت را انسان به وجود نیاورده است و تنها نقشی که انسان می تواند در برخی از اشیای عالم طبیعت داشته باشد، کشف، جابجایی یا ترکیب بین چند چیز است که از قبل در طبیعت وجود دارد.